Na današnji dan pre 13 godina ubijen je Zoran Djindjić, predsednik Vlade i Demokratske stranke . Do danas politička pozadina njegovog ubistva nije rasvetljena .
Pre 13 godina , 12. marta 2003. godine ispred zgrade Vlade u Nemanjinoj ulici u Beogradu ubijen je tadašnji premijer Zoran Djindjić. Zbog organizovanja ubistva premijera na 40 godina zatvora osuđen je bivši komandant „crvenih beretki“ Milorad Ulemek. Na istu kaznu osuđen je i Zvezdan Jovanović, neposredni izvršilac ubistva i bivši Ulemekov zamenik.
Zoran Djindjić bio je jedan od osnivača DS-a , a od 1994. godine I predsednik ove partije . Ostaće upamćen kao prvi nekomunistički gradonačelnik Beograda , ali I vodja dem,okratskih promena u Srbiji 2000 godine kada je srušena vladavina dotadašnjeg predsednika Slobodana Miloševića. Zoran Djindjić tada je izabran za premijera Srbije , a obavljajući tu funkciju je I ubijen.
Srbija Zorana Djindjića pamti kao pragmatičnog političara, koji je u Srbiju želeo da uvede brojne promene pa se može smatrati I prvim savremenim reformatorom.
Njegovi govori I danas su okosnica brojnim političarima , a neki nikada taj nivo oratorstva neće dosegnuti.
Zoran Djindjić neraskidivo je vezao I usmerio Srbiju prema EU, ali na žalost ni 13 godina nakon njegove smrti Srbija nije članica EU.
O sebi je umeo da kaže : “U Srbiji čovek koji radi nešto, a ne samo priča, predstavlja prepreku. On uništava pravila igre. Pravila igre koja ovde važe su da čovek treba samo da priča i da ništa ne radi”.
U njegovoj Demokratskoj stranci nije bilo dostojnih sledbenika , ali ni posle njega sinergije koja je na okupu držala brojne animozitete ličnosti. Da je tako potvrdjuje činjenica da se ova partija najviše cepala od svih , lideri su stvarali svoje partije , a poslednji propali pokušaj formiranja novog DOS-apokazao je nepremostive razlike u političkim stavovima.
Srbija I danas nije završila mnoge tada započete procese medju nima I restituciju o kojoj je Djindjić imao razmišljanje : “ Od ribe iz akvarijuma možete da napravite riblju čorbu, ali ne možete da vratite ribu iz riblje čorbe u akvarijum”.
Situacija sa medijima u Srbiji danas nije sjajna , a još tih devedesetih godina Djindjić je jasno konstatovao situaciju na medijskom polju rekavši: “Na medijski rat navikli smo se kao što se stanovnici tropskih krajeva navikavaju na komarce. Pravimo se da ga ne primećujemo”.
“Mi smo još u položaju onih koji su posekli šumu, pa posadili neke stabljičice i čude se što hlada nema. Brine li mene kao premijera što hlada nema? Brine. Radim li na tome da drveće poraste? Radim, ali ne može da poraste za godinu dana…”
Zoran Djindjić nije dočekao da drveće koje je on zasadio poraste…
S.V.