U Valjevu se sa organizovanim rvanjem počelo 1975. godine, kada je grupa entuzijasta okupljena oko Slobodana Čitakovića započela treninge u Osnovnoj školi „Milovan Glišić“. Uz početak bavljenja rvajem, Rvački savez je organizovao i međunarodni turnir u Hali sportova iste godine, koji je doprineo popularizaciji rvanja. Sa osnivanjem kluba se pokušalo vrlo brzo, ali se zbog komplikovane pravne procedure, na zvanično osnivanje moralo sačekati. Nakon godinu dana aktivnog rada, Rvački klub „Mladost“ zvanično je osnovan 26. decembra 1976. godine. Prvi predsednik je bio Miladin Radošević, a sekretar kluba, i čovek koji je dugo godina „nosio“ klub Vojislav Petrašević – čika Voja.
Rvački klub „Mladost“ imao je mnogo lepih, ali i teških trenutaka u 45 godina postojanja, međutim, ono što je uvek krasilo valjevske rvače bila je čelična volja i želja za nadmetanjem i uspehom koja je i danas prisutna. Bez svog prostora adekvatnog za rvačke treninge, menjajući sale od O.Š. “Milovan Glišić”, preko današnje Visoke poslovne škole, zgrade Milana Kitanovića, O.Š. “Nada Purić”, O.Š. “Andra Savčić” , Partizana, Omni centra, Medicinske škole i Mesne zajednice „Nada Purić“, valjevski rvači ostvarili su brojne vrhunske rezultate, koji dodatno dobijaju na težini zbog uslova u kojima su rvači trenirali.
Najveći uspeh za 45 godina rvanja u Valjevu ostvario je Miloš Govedarica, koji je kao član „Mladosti“ učestvovao na Olimpijskim Igrama u Barseloni 1992. godine, gde je osvojio 9. mesto. Ućešće na najvećoj sportskoj smotri obezbedio je godinu dana ranije, kada je na Prvenstvu sveta u Bugarskoj bio šesti. Učešćem na Igrama u Barseloni, Govedarica je postao jedini sportista koji je kao član nekog valjevskog kluba nastupio na Olimpijskim Igrama.
Pored Govedarice još Valjevaca imali su izuzetno zapažene rezultate na međunarodnoj sceni. Vladimir Radosavljević je ponikao u „Mladosti“, a najveće domete ostvario je nastupajući za Partizan sa kojim je bio ekipni prvak Evrope (2009.). Životni put doveo ga je do dresa reprezentacije Crne Gore, za koju je osvojio tri mediteranske bronze u olimpijskim disciplinama, grčko – rimskom i slobodnom stilu (2009., 2011.), kao i svetsko srebro u neolimpijskoj disciplini rvanje na pesku (2010.).
Marko Jovanović, koji je kao reprezentativac Srbije u olimpijskim disciplinama grčko – rimski i slobodan stil osvojio dve mediteranske bronze (2012., 2014.) i jedno srebro (2012.), a u rvanju na pesku bio je vicešampion sveta 2012. godine. Jovanović je četiri puta zaredom seniorski prvak države u slobodnom stilu, što je izuzetan rezultat.
Generacija Lekića, Marića, Lazarevića I Djermanovića je takođe bila izuzetno uspešna. Samo u 2018. godini imali su dva zlata I jednu bronzu na junorskom prvenstvu države. Nakon toga Lekić u grčko rimskom stilu osvaja zlato na Prvenstvu Srbije za uzrast mladjih seniora dok u rvanju slobodnim stilom osvaja seniorsko prvenstvo države. 2021. godine takođe vanserijski uspeh pomenute generacije. Lazarević Ilija I Marić Bojan 2021. godine na prvenstvu države za mladje seniore osvajaju zlato i srebro I time prave vanserijski uspeh za rvački klub Mladost. Lazarević Ilija se trenutno nalazi na širem spisku reprezentacije Srbije, predstavljao je Srbiju na najvećem domaćem medjunarodnom turniru Ljubomir Ivanović Gedza.
Od ekipnih rezultata, posebno mesto u istoriji kluba zauzima generacija koja je nastupala u periodu od 1986. godine, pa do devedesetih godina, kada je zbog situacije u zemlji naglo prekinut razvoj kluba. Generacija predvođena Jukićem, braćom Maniks, Petronijevićem, Pločićem, Gavrilovićem, Arsenijevićem, Kovačevićem, Spasojevićem, Radićem i drugima, više puta je dolazila na prag Prve savezne lige, koja je predstavljala san svakog sportiste, i ekipne mečeve sa osvajačima evropskih, svetskih i olimpijskih medalja. Zbog nedovoljnih finansijskih mogućnosti, više puta su valjevski rvači odustajali od najvišeg ranga takmičenja, te ostaje žal što ova generacija nije do kraja pokazala svoj potencijal i na velikoj sceni.
Dugo je klubu trebalo da se oporavi od raspada države, ali i celokupnom sportu u Srbiji, te rvački klub „Mladost“ posle gotovo 20 godina uspeva da oformi ekipu koja će uspeti da se plasira u najviši rang, Prvu ligu Srbije. Generacija predvođena Jovanovićem, Arsenijevićem, Pantelićem, Petronijevićem, Mitrovićem, Rajevcem i drugima uspeva 2014. godine najpre da se plasira, a potom i da opstane u Prvoj ligi, iz koje su ispali nakon dve sezone učešća. Pored ekipnih uspeha ove generacije u grčko – rimskom stilu, istovremeno je započeo razvoj ekipnih takmičenja u slobodnom stilu, gde su valjevski rvači u Prvoj ligi Srbije dva puta bili treći, a najveći uspeh ostvaren je 2015. godine, kada su Valjevci bili vicešampioni Srbije u slobodnom stilu.
Da je stvarni I najviši cilj rvačkog kluba sa kolubare stvaranje dobrih ljudi govori činjenica da su rvači u teškim trenutcima po zemlju I grad uvek bili gde je najteže. Kada je 2014. godine trebalo braniti bedeme od poplava rvači su bili u Krupnju, u Sremskoj Mitrovici i u Šapcu. Nakon poplava rvači su pristupili saniranju posledica u Valjevu pa su za samo jedan dan sredili stadion na pećini koji je bio devastiran. Važno je pomenuti da su rvači više puta organizovano bili donatori krvi. Takođe, u sadejstvu sa valjevskom Bibliotekom učestvovali su u akciji prikupljanja knjiga za socijalno ugroženu decu. U situaciji kada je počela epidemija korona virusa rvači su bili uz svoje najstarije sugrađane koji nisu mogli u kupovinu.
Trenutno rukovodstvo kluba ulaže velike napore da sprovede ideju koja je formalno nastala osnivanjem kluba daleke 1976. Godine. Danas u Rvačkom klubu “Mladost” mnoštvo dece svakodnevno trenira a neki novi klinci se spremaju da stignu i nadmaše prethodne generacije.